Міліцыянеры з Ашмян і Смаргоні прынялі ўдзел у конкурсе мастацкай самадзейнасці ў Астраўцы (ФОТА)

Пра гэта паведамляе 30 красавіка сайт газеты “Астравецкая праўда”.

Прадэманстраваць сваю творчую натуру, артыстызм і харызму прыехалі канкурсанты з Воранаўскага, Дзятлаўскага, Іўеўскага, Карэліцкага, Навагрудскага, Ашмянскага і Смаргонскага раёнаў. Такім чынам, у астравецкіх міліцыянераў, якія ў гэты дзень перакваліфікаваліся ў артыстаў, была моцная канкурэнцыя. Канцэрт выклікаў цікавасць не толькі ў калег з праваахоўных органаў, але і ў многіх жыхароў Астраўца, якія прыйшлі “пахварэць” за землякоў.

Ацэньваць майстэрства і адпаведнасць рэпертуару канкурсантаў прыехала  журы з Гродна. Агляд-конкурс праходзіў у чатырох намінацыях, у дзвюх з якіх – “Музычнае мастацтва” і “Размоўны жанр” – удзельнічалі і астравецкія артысты. Дарэчы, праявіць свой талент у канцэрце маглі не толькі супрацоўнікі органаў унутраных спраў, але і вучні прававых класаў: іх творчыя здольнасці ацэньваліся асобна.

Астравецкі раён прадстаўлялі вядучы спецыяліст па рэгістру насельніцтва аддзялення па грамадзянству і міграцыі Астравецкага РАУС Таццяна Васюкевіч, якая выканала “Балладу о матери”. Вучаніца 9-га прававога класа Гудагайскай сярэдняй школы Ілона Масейка праспявала досыць складаную песню “Ты же выжил, солдат…”. Аднакласнік Ілоны Мікіта Вішнеўскі прачытаў верш Канстанціна Сіманава “Горят города по пути этих полчищ…”.

Ад Ашмянскага раёна выступаў прадстаўнік Ашмянскага аддзела ўнутраных спраў Андрэй Кузьменка. Ён прачытаў верш “Варварство” Джаліля Мусы.

Апошнімі выступалі канкурсанты Смаргоншчыны. Супрацоўнік РАУС Андрэй Говіч праспяваў “Пісьмо бацькі”, а вучні прававога класа дружна заклікалі да міру і спагады на ўсёй зямлі.

Пасля нумароў удзельнікаў агляду-конкурсу гледачоў чакала выступленне аркестра Упраўлення ўнутраных спраў Гродзенскага аблвыканкама. Пад іх фінальную сімвалічную песню “Этот день Победы” апладзіравала, стоячы, уся зала.

Свой вердыкт журы вынесла праз некалькі дзён, калі агляд мастацкай самадзейнасці міліцыянераў прайшоў ва ўсіх гарадах, былі выкананы ўсе нумары і падлічаны балы.

Такім чынам, у намінацыі “Музычнае мастацтва” трэцяе месца заняла Таццяна Васюкевіч з Астраўца. У гэтай жа намінацыі, толькі сярод удзельнікаў прававых класаў, трэцяе месца было прысуджана і вучаніцы Гудагайскай СШ Ілоне Масейка.

У намінацыі “Размоўны жанр” пераможцам стаў ашмянец Андрэй Кузьменка. А сярод школьнікаў першае месца заняў Мікіта Вішнеўскі з Гудагайскай СШ.

Таццяна Васюкевіч:

– У мінулым годзе я прымала ўдзел у падобным конкурсе, які праходзіў у Ашмянах. Таму, калі сёлета  запрасілі паўдзельнічаць, ведала, на што згаджаюся. Сяброўкі параілі песню “Баллада о матери”: паслухала, паглядзела ў інтэрнэце, як яе выконваюць, і вырашыла паспрабаваць. Гэта вельмі прыгожая, трагічная і чуллівая песня. Рэпеціравала дома: міміку, жэсты, манеру выканання. Перад выхадам на сцэну вельмі хвалявалася. Самым галоўным для мяне было годна прадставіць перад гледачамі і журы наш аддзел унутраных спраў. Гэта такая адказнасць! Але ўсё прайшло добра. Хачу падзякаваць усім, хто дапамагаў  рыхтавацца да конкурсу, а таксама родным, сябрам і калегам за падтрымку. Спадзяюся, што не падвяла.

Ілона Масейка:

– Паўдзельнічаць у гэтым конкурсе мне параіла дырэктар школы Ганна Капцюг. Я згадзілася – спяваць люблю, выступаць на сцэне даводзілася і раней. Але, шчыра кажучы, больш за ўсё натхніла тэма конкурсу. Лічу, што пра Вялікую Айчынную вайну трэба памятаць заўсёды і ўсім, і падобныя конкурсы і канцэрты трэба праводзіць часцей. Выбраная песня прыйшлася па душы. Магчыма, пагэтаму і спявала лёгка. Хоць, канешне, выступаць было страшнавата, асабліва адчувалася хваляванне ў апошнія хвіліны перад выхадам на сцэну. Але я змагла ўзяць сябе ў рукі. Канешне, вельмі рада, што заняла трэцяе месца, але яшчэ больш – што паўдзельнічала ў такім значным конкурсе, прысвечаным Вялікай Перамозе.

Мікіта Вішнеўскі:

– Аб тым, што я заняў першае месца, даведаўся нядаўна. Узрадаваўся, канешне, – але і здзівіўся: нават не  думаў пра перамогу. А пачалося ўсё з таго, што да мяне падышла наш класны кіраўнік Святлана Пілецкая, паказала верш, спытала, ці падабаецца ён мне, і расказала пра конкурс. І я вырашыў рызыкнуць – верш вельмі ўразіў, захацелася расказаць яго ўсім. Ці доўга вучыў? Хвілін 20. А пасля рэпеціраваў, чытаў яго нашым настаўнікам, дырэктару. Перад выступленнем моцна хваляваўся, баяўся словы забыцца ці пераблытаць. А выйшаў на сцэну – і напружанне як рукой зняло. Вельмі хацелася данесці да гледачоў усю глыбіню, сэнс і моц верша.

Паводле сайта газеты “Астравецкая праўда”