Свята, што дапамагае верыць у цуды (конкурс)
Для мяне Вялікдзень – гэта самае светлае, чароўнае, дзіўнае свята, якое сям’я звычайна праводзіла ў вёсцы Сядзіца Вілейскага раёна. Туды мы ездзілі кожны год, але памяць сёння чамусьці пераносіць у дзяцінства, дзе мне – 11.
Прадчуванне чагосьці чарадзейнага пачалося, як толькі ступілі на бабулін двор. Па вузкай сцежцы мы разам са стрыечнай сястрычкай хуценька бяжым у хату, адкуль ужо здалёк чуецца салодкі водар прысмакаў. Пакуль мы ехалі, яна паспела напячы пірагоў з макам, разынкамі, карыцай. Усё гэта рабіла ў печы, таму яны атрымаліся асабліва прыгожыя і духмяныя.
Акрамя гэтых атрыбутаў свята наша ўмеліца паставіла на стол у вялікай місе свае фірмовыя рагалікі, хрушчы, ружы. Ад такой колькасці ласункаў разбегліся вочы. Але ж дарослыя пасцілі, і мы з сястрычкай далучыліся да іх. Праўда, не на доўга. Калі мамы з татамі выходзілі на вуліцу, рукі самі цягнуліся да печыва, і мы цішком цягалі з міскі то рагалікі, то тыя ружы.
Побач, на лаўцы, стаяў поўны кошык чырвоных яек. Бабуля заўсёды рыхтавалася да свята адказна. І калі мы пыталіся навошта столькі, адказвала, што трэба ж каб усім, хто прыйдзе да нас у жакі, хапіла.
Незадоўга наступіў вечар. Дарослыя пачалі збірацца ў царкву, якая знаходіцца ў вёсцы Латыгаль. Нам з сястрычкай таксама захацелася паехаць на службу. Пасля нядоўгіх перамоваў дарослыя ўступілі. Гэта была першая велікодная служба ў нашым жыцці!
Да вёскі Латыгаль, дзе знаходзіцца царква, прыкладна 7 кіламетраў. Пакуль ехалі, бабуля ўвесь час расказала пра Хросны ход і тлумачыла, што на кожным яго крузе можна загадаць жаданне, якое абавязкова збудзецца.
Драўляная, зусім маленькая царква святога Мікалая, сустракала нас расчыненнымі дзвярыма. Памятаю, як мы стаялі трымаючыся за рукі, і нам усё было вельмі цікава.
Хросны ход пачаўся апоўначы. Святар і прыхаджане з абразамі ў руках паціху сталі выходзіць з царквы і абыходзіць яе пад урачыстыя пералівы званоў. Сэрца замірала ад радасці. У той дзень я загадала тры жаданні: два з іх спраўдзіліся, у магічную сілу трэцяга веру да гэтага часу.
– Хрыстос уваскрос!!!
Людзі вакол з радасцю хорам адказвалі:
– Сапраўды ўваскрос!!!
Пасля службы святар асвяціў традыцыйныя вялікодныя пірагі і галоўны сімвал Вялікадня – фарбаваныя яйкі. Дадому мы ехалі моўчкі, кожы са сваімі думкамі, уражаннямі. А дабраўшыся да ложка – салодка заснулі.
Але на гэтым прыгоды не закончыліся. Раніцай бабуля пабудзіла нас і падвяла да акенца. Неба было яснае-яснае. На гарызонце ледзь віднелася празрыстая смуга. А праз яе пачынала ўзыходзіць сонейка. Бабуля загадала глядзець ва ўсе вочкі. І тут мы ўбачылі: яркае, жоўценькае сонейка падымаецца да неба і падскоквае, пераліваючыся рознымі фарбамі, як мячык!
– Сонца грае!!! Радуецца Вялікадню!!! – патлумачыла бабуля.
Мыліся мы ў місцы з цёплай вадзічкай, дзе плавалі тры чырвоныя яйкі. Пасля, каб цэлы год быць прыгожымі і не хварэць, доўга плёскаліся і церлі шчокі фарбаванымі яйкамі. А выціраліся бялюткім, вышытым святочнымі ўзорамі і кветкамі ручніком.
Усе дарослыя накрывалі на стол. Бабуля наразала вялікімі лустамі мяса, “пальцам пханыя” кілбасы, вяндліну; выстаўляла хатні сыр; палівала вараную бульбу пахкім алеем, саліла буйной соллю, шчодра пасыпала зяленівам.
Мы з сястрычкай стаялі на парозе кухні і, затаіўшы дыханне, прыслухоўваліся да размовы. Перад святочным сняданкам бабуля прачытала малітву, усе перахрысціліся і ў першую чаргу з'елі па кавалачку свянцонага яйка, пасыпанага прынесенай з царквы соллю.
Смачна паснедаўшы мы з сястрычкай чакалі дазволу пайсці ў жакі. А апынуўшыся на вуліцы, урачыста заходзілі ў кожную хату, віншавалі гаспадароў, і атрымлівалі салодкія пачастункі, яйкі. Назбіраўшы па цэламу кошыку гулялі ў біткі, а крыху пазней пайшлі разам з бацькамі ў лес, які атуляе вёску з усіх бакоў.
Дакладна не памятаю, які гэта быў вясенні месяц. Але надвор'е ў той дзень выдалася вельмі цёплае. І прырода быццам бы радавалася разам з людзьмі. Усё навокал зіхацела рознакаляровымі фарбамі, а палянкі былі літаральна ўсыпаныя пралескамі.
Пад вечар дарослыя сталі збірацца ў валачобнікі. Прыйшоў сусед з гармонікам, мой дзядзька ўзяў у рукі велізарны кошык, і працэсія, да якой далучыліся вяскоўцы, рушыла вуліцай. Мы падыходзілі да вокнаў і спявалі вялікодную песню: «Хрыстос уваскрос, і дзверы раю адкрыліся перад табой...».
Праз адчыненае акно гаспадары частавалі дарослых яйкамі, пірагамі, кілбасой, салам, гарэлкай. Усе пачастункі яны складваліся ў наш велізарны кошык. Да апошняй хаты дайшлі тады, калі ўжо пачало віднець. А пасля пачалі шумнае застолле з вясёлай музыкай і песнямі пад гармонік.
Той Вялікдзень запомніўся мне на ўсё жыццё.
На жаль, фотоздымкаў свята з майго дзяцінства няма. Але я высылаю некалькі фота сваіх дачок.
Мая дачушка Алёнка
А гэта – Надзейка
Анастасія ВЯРБІЦКАЯ
О конкурсе «Пасха в нашей семье»
Конкурс стартовал на портале 24 марта. Наши читатели пишут нам, как в их семье празднуют Пасху, рассказывают о семейных традициях, связанных с этим праздником, делятся рецептами куличей, пирогов и других блюд, которые готовят на Пасху в нашем регионе, шлют соответствующие фотографии. Подробнее с условиями конкурса можно ознакомиться ЗДЕСЬ.
Авторов пяти лучших писем ждут ценные призы: мультиварка, утюг, сертификат на 1 млн рублей, тур выходного дня на четырех человек, поездка в Вильнюс на двоих. Их предоставили наши партнеры.
Партнерами конкурса являются:
Магазин «Шторы & Карнизы» в Молодечно предлагает широкий ассортимент портьерных и декоративных тканей высокого качества по приемлемым ценам, а также различные аксессуары и шторную фурнитуру (кисти, подхваты, карнизы и многое другое).
Туристическая компания «Подбор тура.by» в Молодечно зарекомендовала себя на рынке туристического бизнеса как устойчиво развивающаяся компания, поэтому с каждым годом благодарных туристов становиться все больше.
Центр «Надежда» в Вилейском районе предлагает санаторно-курортное лечение и оздоровление, оздоровительно-образовательные программы для детей, туры выходного дня, а также проведение семейного, корпоративного отдыха, семинаров и конференций.
ТЦ «Модуль» расположен в Молодечно. Включает в себя офисные помещения (3-5 этажи), торговые площади (1-2 этажи), ресторан, боулинг, дискотеку.
Компания «Элькватро» более 10 лет изготавливает по индивидуальным заказам встроенную и корпусную мебель. Мы с удовольствием оперативно и качественно поможем реализовать в мебели ваши смелые и нестандартные идеи.
Все вопросы по участию в конкурсе «Пасха в нашей семье» вы можете задать по телефону 8 (0176) 76-79-49.
Kraj.by