Паэт Віктар Шніп: Маладзечна – культурная сталіца Беларусі (ФОТА)

Распачала сустрэчу ўдзельніца конкурса маладых выканаўцаў “Маладзечна-2013” Таццяна Барысевіч, якая выканала песню “Родная мова”. Следам за ёю са сцэны чыталі свае вершы паэты Валеры Максімовіч, Іна Фралова, Валянціна Гіруць-Русакевіч, Ганна Міклашэвіч і Таіса Трафімава.

Таццяна Барысевіч

Паэтка з Валожына Валянціна Гіруць-Русакевіч

Таіса Трафімава

Валеры Максімовіч

Большасць гледачоў схавалася ад сонца ў цяньку

Мікола Шабовіч, стоячы на сцэне, узгадаў гады, калі ён працаваў у Мінскім абласным драматычным тэатры. А таксама прачытаў вершы, прысвечаныя памяці свайго сябра, пісьменніка Юрыя Сапажкова, які памёр 5 чэрвеня гэтага года.

На сцэне – Мікола Шабовіч

З гэтай жа прычыны паэт Дзмітрый Пятровіч парушыў сваю традыцыю – пачынаць выступленне з песні на словы Купалы. І заспяваў пад гітару песню на словы Міколы Шабовіча “Пералётная птушка”, прысвяціўшы яе Юрыю Сапажкову і ўсім пісьменнікам, якіх няма з намі.

Дзмітрый Пятровіч

Малады паэт з Нарачанскага краю, які цяпер жыве і працуе ў Мінску, Рагнед Малахоўскі, не толькі прачытаў свае вершы, але і распавёў слухачам, што менавіта ў Маладзечне ён некалі сустрэў сваё першае каханне. “Першае і неузаемнае, – адзначыў ён. – Я ўдзячны той дзяўчыне: калі б не яна, я, магчыма, не стаў бы паэтам”.

Рагнед Малахоўскі

Марына Лайкова спявала песні на словы Янкі Лайкова. Чытала яна і свае творы.

Дзмітрый Пятровіч і Марына Лайкова

Спявала таксама і маладзечанская паэтка-кампазітар Таццяна Атрошанка. Яна выканала сваю песню “Не я”.

Таццяна Атрошанка

Паэт Анатоль Зэкаў не толькі весяліў слухачоў вершамі-пародыямі, але і чытаў любоўную лірыку, узгадваў свае сустрэчы з Алесем Пісьмянковым. Разважаючы аб роднай мове, ён адзначыў: “Усе мы – эмігранты на гэтай роднай зямлі”.

Анатоль Зэкаў

Віктар Шніп у размове з карэспандэнтам Кraj.by адзначыў:

– З года ў год я ўдзельнічаю ў гэтым фестывалі беларускага слова. І кожны год бачу нешта новае: мяняецца і горад, і людзі – усё навокал мяняецца. Маладзечна становіцца больш еўрапейскім. Думаю, не памылюся, сказаўшы, што Маладзечна – культурная сталіца Беларусі. Калі мяне запрашаюць, я стараюся прыязджаць сюды. Я прапусціў толькі некалькі фестываляў, і скажу так: як не прыедзеш сюды – цэлы год адчуваеш, нібы страціў нешта. Прыязджаць да вас, у пэўным сэнсе, традыцыя для мяне.

Віктар Шніп (злева)

А вось паэт Уладзімір Мазго узгадаў, што першую песню на свае словы ён пачуў менавіта ў Маладзечна, на фестывалі беларускай песні і паэзіі. А сам фестываль ён ацаніў так:

– Я удзельнічаў амаль кожны год у фестывалі, з 1993 года. Хаця некалькі, здаецца, два, прапусціў. Раней мы выступалі на агульнай сцэне: паэты змянялі артыстаў, артысты – паэтаў. Паэзія і песня былі разам. Але ўжо некалькі год як нас раз’ядналі, і мы, паэты, выступаем тут, на музычным падвор’і. З аднаго боку, так лепей: тут утульна, прыходзяць сапраўдныя прыхільнікі беларускага слова. Але, з іншага боку, і не зусім добра: на вялікай сцэне нас чула больш людзей, а сюды, на падвор’е, не кожны і зойдзе, не кожны і ведае, што мы тут. Можа, трэба было б арганізаваць нейкія круглыя сталы з пісьменнікамі і кампазітарамі, абмен вопытам і напрацоўкамі? Але сёння мы абмяжоўваемся толькі чытаннем сваіх вершаў. Можа неяк шырэй трэба? Я не ведаю.

Уладзімір Мазго

Завяршыў сустрэчу народны ансамбль народнай песні “Спадчына” Капыльскага раённага цэнтра культуры песняй на словы Аляксандра Роўды “Родная хата”.

Валянцін ЦІШКО
Фота Валерыя ТРАЦЯКА